SIMON OESJAKOV (1626 – 1686), ‘TSARSKIJ IZOGRAF’; VERNIEUWING OF VERVAL VAN DE RUSSISCHE ICONOGRAFIE? voordracht door Père Antoine Lambrechts.
De 17e eeuw – ‘de Herfsttij van de Russische Middeleeuwen’– is een tijd van ingrijpende maatschappelijke veranderingen. Een drang naar vernieuwing en herbronning wordt gestimuleerd door intensieve contacten met zowel het Latijnse Westen als het Byzantijnse Oosten. De kunstateliers van de tsaar in Moskou, in het zgn. Wapen-paleis of Arsenaal, ontwikkelen een nieuwe iconografische stijl, die zij als meer ‘getrouw aan het leven’ (živopodόbnyj) beschouwen. In deze nieuwe school spelen meester Simon Oesjakov, zijn medewerkers en leerlingen, een belangrijke rol, zowel door hun ongelooflijke vaardigheid als door theoretische traktaten. Waarin onderscheiden hun iconen zich van de oudere? Wat was hun iconografische ideaal? Hoe situeren zij zichzelf ten opzichte van de Byzantijnse ‘traditie’? Wat waren de reacties van hun tijdgenoten (bv. patriarch Nikon en aartspriester Avvakoem)? Hoe kijken wij vandaag terug op hun werk en op hun invloed? Kortom: wat maakt een icoon eigenlijk een icoon? – De lezing wordt rijkelijk geïllustreerd met voorbeelden, en kan hopelijk gevolgd worden door een discussie.
Antoine Lambrechts trad toe tot het benedictijner klooster van Chevetogne in 1978. In 1988 werd hij tot priester gewijd. Hij studeerde Germanistiek en Slavistiek in Antwerpen en Leuven, en theologie in Thessaloniki, Leuven en Rome. Zijn specialisatie betreft de geschiedenis van de Russische kerk. In het klooster was hij o.a. werkzaam als co-redacteur van het tijdschrift Irénikon (Revue des moines de Chevetogne). Momenteel is hij daar bibliothecaris en redacteur van het bulletin Lettre de Chevetogne.
Entrée € 9,-
Informatie en reserveren: tel.0487-531387 of mail: brediusstichting@outlook.com